Categorie: informatie

Behandeling van parafiele seksuele aandoeningen omvat meestal de combinatie van psychotherapie en medicatie . Parafilieën zijn vrij chronisch, zodat zelfs voor de mildste parafilie minimaal twee jaar behandeling wordt aanbevolen 

Necrophilia , ook bekend als necrophilism, necrolagnia, necrocoitus, necrochlesis en thanatophilia, is een seksuele aantrekking of seksuele handeling waarbij lijken zijn betrokken. Het is geclassificeerd als een parafilie door ICD10 gepubliceerd door de WHO en de Diagnostic and Statistical Manual (DSM) van de American Psychiatric Association.

Er zijn talloze parafilieën, en de lijst kan eindeloos zijn. Hieronder volgt een lijst met enkele van de meest voorkomende parafilieën:

1. Pedophilie: seksuele aantrekking tot kinderen
2. Exhibitionisme: zichzelf tonen aan anderen in het openbaar
3. Voyeurisme: het observeren van anderen in privé-seksuele activiteiten
4. Fetisjisme: seksuele aantrekking tot bepaalde voorwerpen of situaties
5. Masochisme: seksueel genot behalen uit pijn of onderdrukking
6. Sadisme: seksueel genot behalen uit het toebrengen van pijn of onderdrukking aan anderen
7. Zoophilie: seksuele aantrekking tot dieren
8. Necrofilie: seksuele aantrekking tot lijken
9. Transvestitisme: het dragen van kleding van het tegengestelde geslacht
10. Transseksualiteit: het gevoel dat je geboren bent in het verkeerde geslacht en het wensen om naar het andere geslacht te veranderen

Het is belangrijk om te onthouden dat deze lijst niet volledig is en dat er veel andere parafilieën bestaan. Bovendien is het belangrijk om te onthouden dat niet alle parafilieën problematisch of illegaal zijn, en dat iedereen het recht heeft om te beslissen wat ze wel of niet seksueel aantrekkelijk vinden, zolang dit geen schade of verdriet veroorzaakt voor anderen.

DSM-5 beschrijft 8 van de vaker waargenomen parafiele aandoeningen:

• Voyeuristische stoornis.
• Exhibitionistische stoornis.
• Frotteuristische stoornis.
• Seksuele masochisme-stoornis.
• Seksuele sadisme-stoornis.
• Pedofiele stoornis.
• Fetisjistische stoornis.
• Travestiekstoornis.

Ze kunnen middelenmisbruikers zijn, problemen met woedebeheersing hebben of een laag zelfbeeld hebben. Sommigen hebben moeite om bevrediging uit te stellen of zich in te leven in anderen. Misbruik uit het verleden kan ook verband houden met de ontwikkeling van parafilieën . Oorzaken van parafilieën kunnen ook afhangen van het type parafilie .

Parafilie (voorheen bekend als seksuele perversie en seksuele afwijking) is de ervaring van intense seksuele opwinding voor atypische objecten, situaties, fantasieën, gedrag of individuen. Een dergelijke aantrekkingskracht kan worden aangeduid als seksueel fetisjisme.

Lichaamsdysmorfische stoornis (BDD), soms nog steeds dysmorfofobie genoemd, is een psychische stoornis die wordt gekenmerkt door het obsessieve idee dat een bepaald aspect van het eigen lichaamsdeel of uiterlijk ernstig gebrekkig is en daarom uitzonderlijke maatregelen rechtvaardigt om zijn dysmorfe deel op iemands figuur te verbergen of te fixeren.

Geslachtsdysforie . Geslachtsdysforie (GD) is het leed dat een persoon voelt vanwege het door de geboorte toegewezen geslacht en geslacht dat niet overeenkomt met hun geslachtsidentiteit . Mensen die genderdysforie ervaren, zijn meestal transgender.

Medicijnen die kunnen worden overwogen bij de behandeling van parafiele aandoeningen zijn onder meer:

1. Antidepressiva, zoals lithium en verschillende selectieve serotonine heropname remmers (SSRI’s)
2. Langwerkende gonadotropine-afgevende hormonen (dwz medische castratie), zoals leuprolide-acetaat en triptoreline.

Zijn alle parafilieën illegaal?( Parafilieën )Sommige seksuele activiteiten die voor een andere persoon of een zorgverlener ongebruikelijk lijken, vormen echter geen parafiele stoornis, gewoon omdat ze ongebruikelijk zijn. Mensen kunnen parafiele belangen hebben maar voldoen niet aan de criteria voor een parafiele stoornis.

De meest voorkomende zijn pedofilie (seksuele focus op kinderen), exhibitionisme (blootstelling van geslachtsdelen aan vreemden), voyeurisme (observeren van privé-activiteiten van niet-bewuste slachtoffers) en frotteurisme (aanraken of wrijven tegen een niet-consenting persoon).